19 rocznica śmierci Jana Pawła II

Pamiętamy...

Dziś mija 19 rocznica śmierci naszego patrona, papieża Jana Pawła II. Zmarł w Watykanie, w wigilię niedzieli Bożego Miłosierdzia, 2 kwietnia 2005 roku o godz. 21.37.

02.04.2024 r.

2 kwietnia jest Światowym Dniem Świadomości Autyzmu.

Autyzm jest poważnym zaburzeniem rozwoju dziecka. Jest to zaburzenie neurorozwojowe, związane z nieprawidłową pracą mózgu. Autyzm może się objawiać w różny sposób u poszczególnych osób. Ale bez względu na indywidualną manifestację objawów, wszystkie osoby z autyzmem mają trudności w zakresie relacji społecznych, porozumiewania się, wyobraźni, sztywnością zachowań. Trudności te mogą mieć różny stopień nasilenia. W efekcie niektóre osoby z autyzmem są bardzo głęboko zaburzone – nie potrafią nawiązywać kontaktów z innymi osobami, nie mówią i nie komunikują się w inny sposób (np. mimiką, gestami), mają dużo stereotypowych zachowań, manieryzmów ruchowych, podczas gdy u innych objawy są słabo nasilone i osoby te mogą prowadzić w miarę zwykłe życie. Autyzm jest zaburzeniem, które trwa całe życie. Oznacza to, że z autyzmu się „nie wyrasta”. Autyzm, Zespół Aspergera, autyzm atypowy, całościowe zaburzenia rozwojowe nieokreślone, należą do grupy tak zwanych całościowych zaburzeń rozwojowych (CZR), inaczej określanych jako spektrum zaburzeń autystycznych (ASD).

Oto 12 sygnałów, których nie wolno bagatelizować:

1. Brak kontaktu wzrokowego.

2. Powtarzanie gestów.

3. Powtarzanie tych samych zwrotów.

4. Wrażliwość na bodźce.

5. Słaba koordynacja ruchowa.

6. Samotna zabawa, izolowanie się.

7. Bezpośredniość.

8. Obsesyjne zainteresowanie w jednej dziedzinie.

9. Brak reakcji na imię- niezapamiętywanie imion.

10. Przyzwyczajenie do przedmiotów, unikanie zmian.

11.Napady złości bez przyczyny i wybuchy śmiechu nieadekwatne do sytuacji.

12. Unikanie kontaktu werbalnego i fizycznego.

Od zawsze wiadomo, że aby efektywnie się uczyć warto wykorzystywać jak najwięcej zmysłów i doskonalić wiedzę poprzez ćwiczenie różnych umiejętności. Także manualnych. To taki rodzaj nauki przez zabawę, który dzieciaki najbardziej lubią. Dlatego też ostatnio, uczniowie klasy 7 i 8 wykonywali na lekcji kartki świąteczne oraz poznawali zwyczaje wielkanocne jakie panują w Niemczech. Wszystkie prace były piękne, więc postanowiliśmy się nimi pochwalić.

Uczniowie klasy 7 i 8 wraz z panią Lidią Zawłocką, życzą Państwu Frohe Ostern- Wesołych Świąt

Uczniowie klasy 8 podczas Drzwi Otwartych w Zespole Szkół Nr 2 w Choszcznie.

Powitnie Wiosny!

Leci pliszka

spod kamyczka:

-Ja się macie dzieci!

Już przybyła

wiosna miła,

już słoneczko świeci!

Poszły rzeki w

świat daleki,

płyną het – do morza;

A ja śpiewam,

a ja lecę,

gdzie ta ranna zorza! (M. Konopnicka, Powitanie wiosny)

Choć bocian do naszej wsi zawitał w tym roku 9 marca, to nasza społeczność szkolna, jak co roku tradycyjnie powitała wiosnę 21 marca. Klasy młodsze, przedszkolaki, uczniowie klas starszych przegonili z przytupem, zrobioną przez ósmoklasistów Marzannę.

Nasze Panie wraz z uczniami do tego dnia przygotowywały się już dużo wcześniej. Dzieci tworzyły i zaczepiały wiosenne dekoracje. Kolorowe motyle, kwiatki oraz liście w różnych odcieniach zieleni na dobre zagościły w naszych szkolnych salach. Zrobiło się wiosennie, lekko i kolorowo . Pięknie udekorowane klasy, prace plastyczne, pełne kolorów, gry i zabawy sportowe wprowadziły wszystkich w doskonały radosny, wiosenny nastrój. Tego dnia nikt nie był smutny. Aż chciało się śpiewać za słynnym utworem Marka Grechuty „Zapachniało, zajaśniało wiosna, ach to ty „Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty” Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty

Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty

Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty

Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty…”

Dodatkową atrakcją był słodki poczęstunek watą cukrową, którą mogliśmy skosztować, dzięki zakupionej na takie właśnie okazje maszynie. Trzeba przyznać, że uśmiech dzieci był bezcenny,

Tego dnia nie zapomnieliśmy również o kolorowych skarpetkach , które symbolicznie założyliśmy, aby solidaryzować się z osobami chorymi na zespół Downa. Uczniowie mogli obejrzeć i porozmawiać z Paniami również o tej wspaniałej inicjatywie. Oby takich dni było coraz więcej…

Akademia dziecka i rodzica-warsztat literacki: klasa III

Akademia dziecka i rodzica nie zwalnia tempa i porusza ważne kwestie związane z wychowaniem.

Tym razem na zaproszenie wychowawczyni oraz uczniów na spotkanie czytelnicze, które jest już tradycją w klasie trzeciej, przybyła mama Bartosza. Przeczytała ona trzy opowiadania dotyczące przyjaźni, wybaczania oraz szacunku do każdej pracy, bez wyjątku. Przyjaźń bezcenna w obecnych czasach, wybaczać, trudne zadanie, ale potrzebne każdemu z nas, aż w końcu szacunek do pracy.

Staramy się wpajać młodemu pokoleniu, to co najważniejsze, to co sami chcemy, aby w naszym życiu było istotne. Bez przyjaźni trudno żyć, bez zgody, wzajemnego szacunku do tego co robimy i życia w zgodzie z samym sobą również trudno. Chcemy, aby nasi podopieczni kierowali się dobrem, wyrozumiałością, aby dbali o swoj dobrostan, o to co wspólne i bez czego nie da się żyć mądrze, dobrze i wartościowo.

21.03.2024 r.

Na zajęciach języka polskiego uczniowie klas IV- VII zamienili się dziś w poetów Celebrowali Międzynarodowy Dzień Poezji, który obchodzimy właśnie 21. marca

Wykorzystując starą, zniszczoną już książkę, stworzyli wiersze z odzysku Prace zostały dodatkowo ozdobione przez autorów

Może wśród naszych uczniów jest przyszły laureat konkursu literackiego

Na pewno każdy może być dziś z siebie dumny, bo powstały cudne wiersze, niektóre refleksyjne, inne żartobliwe i wesołe.

21.03.2024 r.

21 marca przypada Światowy Dzień Zespołu Downa. Ta data nie jest przypadkowa i nawiązuje do obecności u osób z zespołem Downa dodatkowego, trzeciego chromosomu w 21. parze chromosomów.

W tym dniu wszyscy okażmy naszą solidarność z osobami z trisomią 21. Nawet małe gesty mają znaczenie, mogą pomóc zwalczać i przełamywać stereotypy i zniwelują bariery rodzące się w naszym społeczeństwie.

Udostępniamy i z radością zawiadamiamy, że do kolejnego etapu Małego Konkursu Recytatorskiego zakwalifikowała się uczennica klasy VII Abigail Lipińska.

Gratulujemy serdecznie i trzymamy kciuki za powodzenie podczas eliminacji powiatowych.

Akademia dziecka i rodzica rozpoczęła już swoją działalność. Ostatnio uczniowie klasy III oglądali film oraz rozmawiali z naszym szkolnym pedagogiem Panią Anną Lewicką na temat lęku.

Film „Orion i ciemność” przedstawia chłopca, który obdarzony wielką wyobraźnią stawia czoła swoim lękom podczas niezapomnianej podróży przez noc z nowym przyjacielem – uśmiechniętym olbrzymem o imieniu Ciemność.

Dla rodzica

Lęki dziecięce – co warto o nich wiedzieć i jak pomóc dziecku?

Lęki dziecięce mogą przybierać różną postać: obawy, strachu, niepokoju, niechęci czy wycofania. Lęk dziecięcy jest złożony i ma różne podłoże. Dodatkowo w psychologii mamy też pojęcie, takie jak lęk rozwojowy. To lęk, który może pojawić się w danym okresie życia dziecka i najczęściej sam mija. Na różne okresy, etapy życia dziecka przypadają różne lęki rozwojowe. Jednak nad lękami możemy pracować, a rola rodzica – bezpiecznego opiekuna jest znacząca. Dowiedz się jak wspierać i pomagać dziecku w trudnych sytuacjach.

Na początku warto zaznaczyć, że lęk sam w sobie nie jest zły i ma swoją pozytywną stronę. Pełni w naszym życiu funkcję ostrzegawczą. Informuje nas o zagrożeniu, ale ma też funkcję motywacyjną. Mobilizuje nas np. do pracy, kiedy wcale nie mamy na to ochoty. Jednak lęk, któremu towarzyszy nadmierny niepokój i częste unikanie, jest już już rodzajem leku, który może nas niepokoić.

Dodatkowo lęki dziecięce mogą być tzw. lękami rozwojowymi. Są to lęki, które mogą pojawić się w danym okresie życia dziecka i najczęściej sam mija, są naturalnym zjawiskiem, które pojawiają się u większości dzieci. Na różne okresy czy etapy życia dziecka przypadają różne lęki rozwojowe. I tak np. trzy i czterolatki mogą bać się ciemności, czy zwierząt; a siedmiolatki włamywaczy, czy potworów spod łóżka. Warto wiedzieć o istnieniu lęków rozwojowych, bo będziemy oczywiście się im przyglądać i nimi opiekować, ale nie powinny one nas szczególnie niepokoić. Na poniższej grafice może sprawdzić z jakimi lękami dziecięcymi mogą mierzyć się dzieci w konkretnym wieku:

Jakie są rodzaje zaburzeń lękowych?

Wśród zaburzeń lękowych wyróżniamy między innymi:

lęk separacyjny (zaburzenia separacyjne),

fobie proste,

lęk społeczny,

uogólnione zaburzenie lękowe.

Warto wiedzieć, że zaburzenia lękowe często ze sobą współwystępują. Jeżeli dziecko wykształciło na pewnym etapie życia np. lęk separacyjny, może ono także później wykształcić inne lęki, np. fobie proste. Dodatkowo lęki współwystępują z innymi zaburzeniami, np. zaburzeniami nastroju czy ADHD.

Zaburzenie separacyjne pojawia się mniej więcej w okolicach 18 miesiąca życia i zanikają w okresie przedszkolnym. Pojawiają się ponownie kiedy dziecko idzie do szkoły. Objawią się nadmiernym lękiem i niepokojem w sytuacjach dot. rozdzielenia od osoby do której dziecko jest przywiązane. Co ciekawe, lęk też może dotyczyć rozstania nie tylko z osobami, ale też z miejscem np. z domem. Może również być obserwowany w sytuacjach wyobrażeniowych – tzn. dziecko boi się separacji, sytuacji, które mogłyby spowodować rozłąkę, zamartwia się tym. To będą te sytuacje kiedy dziecko boi się, że ono lub rodzic zachoruje, nie chce spać bez rodzica lub poza domem, obawia się, że ktoś oddzieli je od rodzica.

Fobia prosta – jak sama nazwa wskazuje, jest reakcją na prosty bodziec wywołujący lęk. To może być lęk przed pająkami, ciemnością, burzą. Uogólnione zaburzenia lękowe dotyczą najczęściej dzieci od 3/4 klasy i objawia się nadmierną obawą, lękowym oczekiwaniem, dużym niepokojem, który się utrzymuje i nie dotyczy konkretnej aktywności, ale wielu. Przy tym rodzaju zaburzenia lękowego możemy zaobserwować dodatkowo takie objawy jak kłopoty ze snem, trudności z koncentracją czy ciągłe poczucie napięcia.

Lęk społeczny – charakteryzuje się znacznym niepokojem lub lękiem, który, dotyczy sytuacji społecznych. W przypadku dzieci dotyczy między innymi relacji z rówieśnikami. Jest to rodzaj lęku, który może być przeoczony przez rodziców, bo dziecko z lękiem społecznym może bardzo dobrze radzić sobie w sytuacjach rodzinnych, a w sytuacjach z rówieśnikami np. zastygać i/lub zamykać się w sobie.

Lęki dziecięce – jakie są przyczyny?

Jeżeli chodzi o możliwe przyczyny, możemy wymienić: temperament dziecka, czy jego trudne doświadczenia tj. traumy czy wypadki. Są to czynniki, które jako rodzice, nie zawsze mogą Państwo kontrolować. Ale oprócz tych bardziej oczywistych czynników możemy wymienić inne, na które rodzice i opiekunowie dzieci mają realny wpływ.

Będą to między innymi: lękowe reakcje rodziców – np. w sytuacji, kiedy rodzic sam zmaga się ze swoimi lękami. Dziecko jest świetnym obserwatorem. Dlatego w pracy z dzieckiem z zaburzeniem lękowym, zachęcam rodziców do przyjrzenia się swoim reakcjom, których świadkiem jest dziecko. Jeżeli rodzic bardzo boi się latać, a dziecko może to zaobserwować, być może okaże się, że żadne zapewnienia o bezpieczeństwie podróży samolotem nie pomogą, gdy dziecko widzi, że rodzic – jego opiekun i gwarant bezpieczeństwa, sam nie czuje się bezpiecznie. Kolejnym czynnikiem wzmacniającym lęk może być nadmierna ostrożność w kierunku dziecka, nadmierna troska, czy wyręczanie dziecka. Tu możemy zwrócić uwagę na np. komunikaty, które kierujemy do dziecka:

Nie idź sam.

Nie bierz, bo się skaleczysz.

Uważaj, bo spadniesz.

Lepiej sam nie próbuj.

Lub właśnie wyręczanie dziecka.

Czynniki wzmacniające lęki dziecięce

Do tej grupy czynników – wzmacniaczy lęku dziecka możemy dorzucić również przyzwolenie na to, aby dziecko unikało sytuacji lękowych. Tu postawię duży wykrzyknik, bo przyzwolenie na unikanie jest częstą strategią, którą przyjmujemy chcąc ochronić dziecko przed nieprzyjemnymi uczuciami. To będą np. te sytuacje, kiedy pozwalamy dziecku z lękiem społecznym nie chodzić do szkoły lub zwalniamy je z kartkówki, której dziecko się obawia. Z drugiej strony do tej listy możemy dopisać reakcje typu wyśmiewanie lęków dziecka, bagatelizowanie ich, krytykowanie. Dzieje się tak być może dlatego, że obiekty wywołujące lęk dziecka, mogą być nieracjonalne dla dorosłych. Bo dlaczego dziecko ma się bać ciemności, skoro przecież nie grozi mu w niej niebezpieczeństwo albo dlaczego niby boi się potworów, skoro one nie istnieją? Warto jednak pamiętać, że nawet jeżeli obiekt wywołujący lęk dziecka nie jest prawdziwy, tzn. jest nierealny, to lęk dziecka jest jak najbardziej realny.

Innym czynnikiem wzmacniającym lęk może być okłamywanie dziecka, które nie pozwala dziecku przygotować się do sytuacji. Dodatkowo wpływa negatywnie na poczucia zaufania wobec opiekuna. To będą np. te sytuacje, kiedy przed wizytą u stomatologa zapewniamy dziecko, że nie będzie bolało, chociaż wcale nie jesteśmy tego pewni, albo że pani na szczepieniu tylko obejrzy rączkę.

Jakie mogą być konsekwencje zaburzeń lękowych?

Zaburzenia lękowe bywają trudne do wyłapania przez rodzica. Najczęściej towarzyszą innym zaburzeniom oraz mogą się przeróżnie objawiać. Jedne dzieci to będą ciche i grzeczne dzieci, rodzic nigdy nie usłyszy skarg z przedszkola. Inne mogą w związku ze swoim lękiem reagować napięciem czy agresją, co też nie będzie nam niekiedy pasować do obrazu dziecka lękowego.

Warto jednak przyglądać się lękom dziecięcym, ponieważ mają one wpływ na doświadczenia dziecka: dziecko, któremu towarzyszy lęk, może unikać nowych lub trudnych doświadczeń – szybko rezygnować, nie wykorzystywać okazji. Lęk może towarzyszyć mu w relacjach rówieśniczych, co z kolei może mieć wpływ na umiejętności społeczne dziecka; na jego powodzenia i niepowodzenia szkolne, ponieważ dzieci z lękiem społecznym, mogą wiedzieć/znać odpowiedź czy rozwiązanie i jednocześnie unikać odpowiedzi. Dodatkowo zaburzenia lękowe bardzo często widoczne są pod postacią doznań z ciała – dziecko, które doświadcza lęku może skarżyć się na bóle głowy, brzucha, nudności, kłopoty ze snem, szybkie bicie serca, czy bóle mięśni. Możemy mieć wrażenie, że dziecko jest ciągle spięte. Lękowi i napięciu z nim związanemu mogą towarzyszyć także nerwowe nawyki dziecka, jak obgryzanie paznokci, czy miętoszenie ubrania.

Jak pomóc dziecku?

Dobra wiadomość jest taka, że nad lękami dziecięcymi możemy pracować, a rola rodzica – bezpiecznego opiekuna jest znacząca. Naszymi sprzymierzeńcami na pewno będzie empatia, czy budowanie poczucia bezpieczeństwa dziecka. Oczywiście połączenie tych dwóch elementów nie musi być proste. Jak jednocześnie okazać empatię i zrozumienie dla lęków dziecka, a z drugiej zapewniać je, że jest bezpieczne. Te postawy jednak wcale się nie wykluczają. Możemy okazać zrozumienie dla samego lęku dziecka, a jednocześnie podkreślać, że jest bezpiecznie, że jesteśmy obok. Empatyczny rodzic, to rodzic, który daje przestrzeń, nie bagatelizuje, nie moralizuje, słucha.

Poza empatią, ważnym elementem będzie zachęcanie dziecka do aktywności. Stawienia przed nim wyzwań, które jest w stanie pokonać, przeszkód do przeskoczenia. Nie musimy dziecka zabezpieczać, choć odruchowo, często chcemy właśnie to zrobić – ochronić je przed nieprzyjemnym uczuciem lęku. Warto jednak pamiętać, że chociaż lęk nie jest komfortowy, nie jest też groźny. Dziecko ma uczyć się go oswajać, oczywiście metodą mały kroków, ale nie uciekać przed nim. I tu powracam do wykrzyknika. Jeszcze raz zachęcam do tego, by starać się nie przyzwalać na unikanie lęku przez dziecko. Nie odwoływać obecności dziecka na przyjęciu, które powoduje niepokój. Nie dzwonić do trenera, że dziecko jest chore, kiedy boi się zagrać w meczu piłki nożnej. Zalecam unikać unikania, chociaż bywa to bardzo trudne.

Techniki relaksacyjne

I ostatni element, który jest mi bardzo bliski, to nauczenie dziecka sposobów samokojenia. Jednym z takich sposobów jest relaksacja. Techniki relaksacyjne to metody, które mogą przynieść ulgę i uspokoić zarówno myśli, jak i ciało dziecka podczas odczuwania lęku. Organizm u dzieci lękowych często funkcjonuje w stanie napięcia i ciągłej gotowości. Nauka relaksacji to supermoc, która pomoże radzić sobie nie tylko z aktualnym lękiem dziecięcym, ale też z napięciem w przyszłości.

 

źródło informacji: https://www.terpa.eu/leki-dzieciece/

Kolejne zajęcia z wykorzystaniem drukarki 3D zakupionej w ramach programu Laboratoria Przyszłości. Klasa trzecia, druga oraz pierwsza podczas zajęć wykorzystały możliwości drukarki do wydruków przestrzennych.

Klasy zapoznała się z instrukcją obsługi urządzenia, programami współpracującymi oraz ogromnymi możliwościami drukarki.

#LaboratoriaPrzyszłości #LaboratoriaPrzyszlosci

W mijającym tygodniu Pani Dyrekror oraz Pani Olga Taratajcio-nasza specjalistka od języka ojczystego, wręczyły nagrody za udział w Szkolnym Konkursie Poprawnościowym - wiedzy o języku polskim w praktyce. Konkurs odbył się 21. lutego z okazji Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego.

Nagrody otrzymali:

I miejsce - Abigail Lipińska

II miejsce - Krystian Retkowski

III miejsce - Rafał Zacharski

Zwycięzcom składamy gratulacje .

Podczas apelu przedstawiono najmilszą nauczycielkę naszej szkoły, wybraną przez społeczność szkolną, którą została Pani Lidia Szifer-Neryng oraz najsympatyczniejsze uczennice, którymi zostały: Joanna Jurek, Oliwia Sokołowska oraz Abigail Lipińska. Plebiscyt zorganizowano z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet .

Już w naszej szkole

Konkurs matematyczny

Regulamin konkursu

1. Cele:

- rozwijanie inwencji twórczej uczniów

- dzielenie się pomysłami

- rozwijanie zainteresowań logiczno-matematycznych wśród uczniów.

2. Zadaniem uczestników jest wykonanie naturalnej „eko” matematycznej zabawki/ pomocy matematycznej, która posłuży do celów nabywania umiejętności matematycznych.

Uczestnicy wykonują jedną pracę w dowolnym formacie przestrzennym, która może łączyć różne techniki i materiały, jednak w szczególności materiały trwałe.

4. Przy ocenie będą brane pod uwagę zgodność z tematem, kreatywność i wyobraźnia, estetyka, trwałość wykonanej pomocy .

5. Termin składania prac 11.03.2024 - 27.03.2024 r.

6. Prace składane po terminie nie będą brane pod uwagę.

7. Prace przechodzą na własność organizatora.

8. Prace należy składać do Pani Sylwii Dąbrowskiej, sala numer 9.

9. Do każdej pracy dołączyć należy metryczkę (imię i nazwisko autora oraz klasę).

10. Organizatorzy przewidują drobne upominki dla najciekawszych i najbardziej pomysłowych prac.

11. Podsumowanie zostanie podane na stronie internetowej szkoły oraz mediach społecznościowych..

Informacji dodatkowych udziela Pani Sylwia Dąbrowska, sala numer 9.

08.03.2024 r.

REGULAMIN KONKURSU

NA NAJPIĘKNIEJSZĄ PALMĘ WIELKANOCNĄ- 2024 r.

1. Cele konkursu

• Popularyzowanie i kultywowanie tradycji, zwyczajów wielkanocnych związanych

z Niedzielą Palmową oraz Wielkanocą;

• Pogłębianie wiedzy na temat symboliki i znaczenia palm w obrzędowości ludowej;

• Zaprezentowanie przez mieszkańców społeczności lokalnej własnych pomysłów oraz

technik wykonania palm wielkanocnych;

• Rozbudzanie inwencji twórczej;

• Integracja społeczności lokalnej.

2. Zadanie konkursowe

• Konkurs ma charakter otwarty;

• Zadaniem uczestników jest wykonanie tradycyjnej palmy wielkanocnej powyżej 0,5 m;

• Materiał do wykonania palmy (naturalny): żarnowiec, bukszpan, trzcina, bazie, suche kwiaty, krepina, wstążka, wydmuszki, bibuła itd.;

• Palmy oceniane będą w dwóch kategoriach:

I kat.– szkoła podstawowa, klasa 0-III

II kat.– szkoła podstawowa, klasy IV-VIII

• Prace powinny być oznaczone metryczką przytwierdzoną do palmy, zawierającą informacje, tj.: Imię i nazwisko uczestnika, klasa.

3. Prace należy składać do dnia 15.03.2024 r. w klasie nr 8- do p. Zofii Kuty.

4. Rozstrzygnięcie konkursu 18.03.2024 r.

Oceny prac dokona specjalnie do tego celu powołane jury. Przy ocenie prac pod uwagę będzie brana głównie pomysłowość, inwencja twórcza wykonawców, technika i estetyka wykonania oraz nawiązanie do tradycji, wielkość palmy. Decyzja jury jest ostateczna i nie podlega odwołaniu.

Laureaci konkursu otrzymają słodkie upominki.

Po rozstrzygnięciu konkursu wszystkie palmy zostaną dostarczone do M-GOK w Pełczycach na gminny konkurs.

06.03.2024 r.

REGULAMIN SZKOLNEGO KONKURSU NA STROIK WIELKANOCNY

Przedmiotem konkursu jest wykonanie stroika wielkanocnego z naturalnych materiałów.

Prace oceniane będą w następujących kategoriach wiekowych:

• Kategoria I- uczniowie klas I-III;

• Kategoria II- uczniowie klas IV-VIII.

Cele konkursu:

1. Rozwijanie wyobraźni oraz pobudzenie aktywności twórczej uczniów;

2. Angażowanie uczniów w działalność pozalekcyjną;

3. Propagowanie tematyki związanej z tematyką Świąt Wielkanocnych.

Warunki konkursu:

1. Stroik może być wykonany w dowolnej wielkości i dowolnym kształcie, przy zastosowaniu dowolnych technik i użyciu dowolnych materiałów naturalnych takich jak m.in.: siano, słoma, gałązki, susz itp., wstążki, dekoracje i kwiaty sztuczne itp.

2. Do każdego stroika należy dołączyć metryczkę z imieniem i nazwiskiem autora.

3. Każdy uczestnik może zgłosić do konkursu tylko jedną pracę.

4. Stroik należy dostarczyć do świetlicy szkolnej do 26 marca 2024 r.

5. Palma Wielkanocna i pisanka nie jest stroikiem wielkanocnym, a więc nie będzie uznana. Jednak wykonanie własnoręcznie pisanki i umieszczenie jej jako np. główny element na stroiku (lub wianku np. z gałązek wierzby) jest prawidłowe.

6. Stroiki należy wykonać indywidualnie. Ocenie będą podlegać prace własnoręcznie wykonane, jednak dopuszczalne jest zastosowanie jako dodatek gotowych elementów.

W naszej szkole przed Wielkim Postem odbył się bal karnawałowy oddziału przedszkolnego oraz uczniów klas I-III.

Zabawa była wyśmienita, humory dopisywały każdemu.

Teraz wspominamy ten czas na fotografiach.